UZDRAWIAJĄC SIEBIE

  Z jednej strony widzę jak ludzie wycinają drzewa, które tak mocno czuję. I palą w piecach czym popadnie, aż trudno złapać oddech w zimne dni. A z drugiej strony patrzę na ptaki przylatujące co chwilę do karmika, żeby się pożywić, rozróżniam mazurki, sikorki w dwóch gatunkach, sójki, sroki, dzikie gołębie, a nawet przylatuje jedna wrona (jedyna w całej okolicy). Patrzę i uśmiecham się. Są takie piękne...Dalej, pod jabłonią, która rodzi niesmaczne jabłka, śniadanie mają kwiczoły, a czasem bażanty. Można też zaobserwować czasem dzięcioły i kosa, który rankiem przekopuje wszystkie liście w poszukiwaniu pożywienia. Widzę na mirabelkach ślady działania bobrów, które schroniły się w stawie na naszej działce i pewnie były głodne. I tak sobie stoję i patrzę jak ten świat. Tak bardzo różny. Rozdzielenie dwóch światów...

fot.Mehau Kulyk   Kochani, wszyscy przechodzimy procesy. To nie jest tak, że jak przepracuję mnóstwo rzeczy to już mam spokój. Co jakiś czas odzywają się sprawy, które mnie wołają. Pojawiają się ludzie i sytuacje , które wywołują u mnie jakieś emocje. Stare rany pozornie zabliźnione znów sączą..A wydawałoby się że to już było, że przepracowane, a emocje odmrożone i odpuszczone. Może tak być, ale może tak nie być. Bo każde uzdrowienie ma inną odsłonę. Zeszliśmy tutaj, by żyć i czuć. Po to tu jesteśmy. Doświadczamy, uzdrawiamy siebie, czyścimy ród, karmę, no i kolektyw. Zależy co Dusza zaplanowała.  Każde zdarzenie, które mnie zatrzymuje w zadziwieniu, bo sytuacje czasem dosłownie "wpadają znikąd", pytam siebie: dlaczego to wywołuje moje emocje? jakie emocje za tym stoją? co tam jest skryte głębiej? jak tam niespodzianka czeka? W zatrzymaniu przychodzi rozwiązanie. "Ach! To o to chodziło!" To, co dziś trudnego przeżywasz nie musi być Twoje. Masz to zapisane w Twoim po...